Bílstjóri Heljar
Í dag féll tárið yfir þér
fegurðin sem ég aldrei gleymi
fagra minning sem ég sverti
Sól okkar fallin niður
nú slær taktlaus vélin með tóminu
glerbrotunum treð í mitt kæra auga
Undir driti mávanna
Gæti ég rölt til baka
Kynnhesturinn ljúfur miðað við svikin
Viskan kemur eftir á
fegurðin sem ég aldrei gleymi
fagra minning sem ég sverti
Sól okkar fallin niður
nú slær taktlaus vélin með tóminu
glerbrotunum treð í mitt kæra auga
Undir driti mávanna
Gæti ég rölt til baka
Kynnhesturinn ljúfur miðað við svikin
Viskan kemur eftir á
Svo orti Sólgarmur | 1:04 AM
4 Comments:
Spurning með síðasta versið ég er ekki alveg viss með þetta. Það er nokkuð mikið af persónulegum vísunum þarna frá mér og ákveðnu lagi.
Það finnst sannarlega. Glerbrotin vísun í brotin gleraugu, ef til vill? Kann sérstaklega að meta „nú slær taktlaus vélin með tóminu“.
Vísunin í mávana er það eina sem mér finnst þurfa lagfæringar við - hún stingur svo í stúf við restina af síðasta erindi.
Sting upp á: „Gæti ég gengið til baka ... [myndi ég gera hvað?] ... Kinnhesturinn ljúfur miðað við svik mín“.
Miðju versið er allt ákveðin vísum í lag sem ég og hún kæra Ingunn áttum saman ásamt firstu línu í versi þrjú.
Það verður að segjast að ljóðið hefur tekið miklum framförum. Að mínu mati er það margfalt flottara nú en það var áður.
Posta un commento
<< Home