Minn óslökkvandi þorsti

Frið finn eg í gleypandi augnaráðinu
á meðan mig dreymir um þitt verðandi bros
og áferð vara þinna við minn munn

óslökkvandi er þorstinn í þína lykt
endalaus tilfinning um þinn komandi koss

þangað til eg bíð að í mín eyru varir þínar hvísli
segi mér frá sápukúlunni þar sem
við svífum um í okkar þúsund kossa nótt

Allt þetta ástæða nóg til að þú sért það
eina í mínum annars tóma haus.

-----

Í tilefni minnar nýfundnu geðveiki þá orti eg ljóð þetta mun vera harðgerð útgáfa af því, ætli maður verði ekki að vera væminn stundum.