Sumarnætur

Þegar miðnætursólin skín
stíga blómarósirnar úr dvala
skríða úr vetrarhíðinu
og springa út
söngvarnir óma
og dansinn dunar
trumbuslög hjartanna
eitt brennur, annað brestur
vessar streyma inn og út í villtri hringrás
þau rísa í austri og hníga í vestri
því fengitíminn er hafinn